Ons hok wordt mijn hok

Het is erg lang geleden dat ik wat op mijn blog geschreven/geplaatst heb. Dat betekent echter niet dat er helemaal niks gebeurd is. In tegendeel er is heel veel gebeurd en er is hard gewerkt. Niet al het harde werken is tastbaar en geschikt om "openbaar" te maken. Maar wat wel  tastbaar en naai-gerelateerd is ga ik proberen alsnog te plaatsen. Hoewel ik mij realiseer dat sommige kledingstukken direct zijn aangetrokken, vervolgens in de was en in de kast zijn beland. Zo in de kringloop van kleding/was is terrecht gekomen.

In het voorjaar was Maurits (mijn man) het beu om samen een werkruimte te delen. Niet dat hij het ongezellig vond, in tegendeel het was te gezellig. 1 dag in de 14 dagen wil hij graag thuis werken en dan moet er ook gewerkt worden. Zijn telefoon rinkelt soms onophoudelijk en mijn machines/strijkapparaat ook. Nu hield ik wel stil als hij telefoneerde maar toch. Maar ook: als mij weer wat te binnenschoot wat ik nog moest vertellen, of zomaar een leuk ideetje dat op plopte ratelde mijn mondje ook onophoudelijk. Kortom voor Maurits geen echt werkbare situatie.

We beschikken in ons huis over de luxe van 4 slaapkamers boven. Waarvan er 2 als slaapkamer in gebruik waren . M.a.w. echt efficient hadden we de beschikbare ruimtes niet benut. Herschikken werd het dus met als resultaat dat de logeerkamer Maurits werkkamer is geworden. Het rommelhok is Veerle's slaapkamer geworden (daarover later meer). Veerle's slaapkamer is speelkamer geworden. Onze slaapkamer is intakt gebleven en ons hok werd mijn hok. En jippie nu kon de kniptafel (die op de logeerkamer stond) bij mij intrekken. Het resultaat: