dinsdag 23 juli 2013

2 Verlengde Lore tops maat 146/152

 

 
Tja, hier valt weinig over te vertellen. Behalve dan dat Veerle weer jurkjes heeft met Spagetti-bandjes waar ze super blij mee is. Die had ze vorig jaar gemist!
 Misschien dat er ooit nog foto's op model komen.

Er valt nog meer te bloggen maar ik heb daar nog geen foto's van. Er volgt nog een zomer jurkje voor mijzelf, 2 Tricot Witney's, een Elodie voor Veerle, 1 t-shirt jurkje en een legging. Ik geloof dat er ik dan ben.

FM Elodie Voor Rachel





Verjaardagscadeautje voor een klein vriendinnetje van ons. Het meisje had geen concrete wensen. En ze wou geen speelgoed. Nu wist ik dat ze gek is op tricot jurkjes dus had ik haar een tegoedbon gegeven voor een jurkje door mij gemaakt.
Later bleek dat ze het aller, allerliefst een dansjurk wou. Zo eentje als Veerle met van die rimpeltjes. Elodie dus. En de stof moet paars, lila en rose bloemen hebben. Madamme wist dus heel goed wat ze wou en had de jurken van Veerle goed bestuurd. Zo bijzonder!
DE stof lag in mijn kast ooit in een opwelling voor weinig gekocht, maar qua kleur absoluut niet geschikt voor mijn dochter. Gezien Rachels huidskleur en Afrikaanse uitstraling helemaal geschikt voor haar. Het meisje is half  Nigeriaans en heeft een brede bouw. Dus moest de Elodie aardig verbouwt worden. Maar het is gelukt. Het kind straalde toen ze hem kreeg.

"(Veerle wil jij Rachels jurk voor mij ff showen)"

Tricot jurkje met legging





Tot jurk verlengt basis shirt van Ottobre. Om het geheel wat levendiger / orgineler te maken 3 verschillende stofjes gebruikt. Tricot jurkjes blijven nog steeds favoriet. Eerlijk gezegd snap ik dat ook wel want je hebt toch een jurkje aan en het knelt nergens. Je kan er heerlijk in spelen en papa helpen om de "zandkeuken" te verplaatsen naar de speelhoek in de tuin. Zodat hij zijn langgekoesterde wens een buiten keuken in vervulling kan laten gaan.

Ons hok wordt mijn hok

Het is erg lang geleden dat ik wat op mijn blog geschreven/geplaatst heb. Dat betekent echter niet dat er helemaal niks gebeurd is. In tegendeel er is heel veel gebeurd en er is hard gewerkt. Niet al het harde werken is tastbaar en geschikt om "openbaar" te maken. Maar wat wel  tastbaar en naai-gerelateerd is ga ik proberen alsnog te plaatsen. Hoewel ik mij realiseer dat sommige kledingstukken direct zijn aangetrokken, vervolgens in de was en in de kast zijn beland. Zo in de kringloop van kleding/was is terrecht gekomen.

In het voorjaar was Maurits (mijn man) het beu om samen een werkruimte te delen. Niet dat hij het ongezellig vond, in tegendeel het was te gezellig. 1 dag in de 14 dagen wil hij graag thuis werken en dan moet er ook gewerkt worden. Zijn telefoon rinkelt soms onophoudelijk en mijn machines/strijkapparaat ook. Nu hield ik wel stil als hij telefoneerde maar toch. Maar ook: als mij weer wat te binnenschoot wat ik nog moest vertellen, of zomaar een leuk ideetje dat op plopte ratelde mijn mondje ook onophoudelijk. Kortom voor Maurits geen echt werkbare situatie.

We beschikken in ons huis over de luxe van 4 slaapkamers boven. Waarvan er 2 als slaapkamer in gebruik waren . M.a.w. echt efficient hadden we de beschikbare ruimtes niet benut. Herschikken werd het dus met als resultaat dat de logeerkamer Maurits werkkamer is geworden. Het rommelhok is Veerle's slaapkamer geworden (daarover later meer). Veerle's slaapkamer is speelkamer geworden. Onze slaapkamer is intakt gebleven en ons hok werd mijn hok. En jippie nu kon de kniptafel (die op de logeerkamer stond) bij mij intrekken. Het resultaat: